موضع امام هادی در برابر غلات و منحرفان

از جمله عوامل بدبین كننده به اسلام و تشیع افكار انحرافی غلات است كه به حلول خدا در امامان و الوهیت ایشان قائلند.

غلات كه از روی جهل به معارف توحیدی شیعه و یا با هدف ضربه زدن به اسلام و تشیع، به این عقیده روی آورده بودند، در میان عوام شیعه نفوذ می كردند و افكار آنان را مسموم می ساختند، و بدین وسیله اختلاف و پراكندگی در میان ایشان پدید آورده، طوایف دیگر اسلامی را به رهبری الهی شیعه بدبین می ساختند؛ از این رو امام هادی علیه السلام در طرد و نفی ایشان به سختی می كوشید، و سران این فكر انحرافی همچون علی بن حسكه، قاسم بن یقطین، محمد بن نصر نمیری، موسی سواق، محمد بن موسی، حسن بن محمد بن بابا، ابوالعباس طرنانی، ابوعبدالله كندی معروف به شاه رییس و فارس بن خاتم و دیگران را سخت مورد انكار و تقبیح قرار می داد و با منطقی قوی اندیشه انحرافی آنان را رد می كرد.